- حذیفه اغوز (اَ وَ)
حذیفه بن اسید بن خالد بن اغوز، صحابی است و آن را اغوس نیز خوانند. (منتهی الارب) ، گفته اند فروگرفتن و پوشیدن. (از اقرب الموارد) ، بیهوش شدن هم گفته اند و به این معنی بصیغۀ مجهول آید. یقال: اغین علی قلبه اغیانا. و منه: ’انه لیغان علی قلبی حتی استغفرالله فی الیوم سبعین مره’. و بهمین معانی با ’ب’ و ’علی’ نیز متعدی شود. یقال: ’اغین بالرجل و علیه’. (از اقرب الموارد) ، پراکنده خاطر کردن وام کسی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و گفته اند: فراگرفتن شوریدگی دل کسی را. قیل احاطبه الرین. (غیاث اللغات) ، اصل اغانه بدون اعلال است بمعنی فروگرفتن ابر همه آسمان را و پوشیدن آن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). فروگرفتن ابر همه آسمان را و پوشیدن آن را. (ناظم الاطباء)